Zaambarasować się

Czy w polszczyźnie występuje czasownik zaambarasować się?

Znak Zapytania, Uwaga, Duplikować

Czasowniki ambarasować i ambarasować się w znaczeniu ‘sprawiać kłopot, wprawiać w zakłopotanie’ są niemalże nieużywane. Powstały od rzeczownika ambaras ‘kłopot, trudności, tarapaty’. Z kolei czasowniki zaambarasować i zaambarasować się dały podstawę imiesłowowi przymiotnikowemu zaambarasowany w znaczeniu ‘zakłopotany’.
W XIX w. ambaras został zapożyczony z języka francuskiego i oznaczał nie tyle ‚kłopot’, ile ‚utrudnienie, zator, przeszkodę (na drodze)’. Od czasownika embarrasser powstało znaczenie ‘krępować’ i ‘wprawiać w zakłopotanie’.
Aforyzm T. Boya – Żeleńskiego jest chyba najbardziej znanym przykładem użycia słowa ambaras: W tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało na raz”.

Monika Kaczor

Wczas i wczasy

Czy wczas znaczy to samo, co wczasy?

Malediwy, Drzewo Palmowe, Hamak, Plaża
W znaczeniu ‘wypoczynek urlopowy’ wczasy pojawiły się w XVIII wieku.
Wcześniej używano tylko formy wczas w znaczeniu ‘odpoczynek, spoczynek, zwłaszcza nocny, wygoda, spokój, bezczynność’.
Obie formy wczas i wczasy powstały od wyrażenia przyimkowego w czas, czyli ‘w odpowiedniej porze, w dogodnym okresie. Wczas jest używane w dialekcie małopolskim w postaci przysłówka wczas o znaczeniu ‘wcześnie’.

Skoro pytanie dotyczy wczasów warto przy okazji wspomnieć o plaży, która ma rodowód łaciński i do polszczyzny trafiła w XIX w. Łaciński wyraz plaga, plagae o znaczeniu ‚przestrzeń, strefa, okolica’ zapoczątkował formę piaggia ’wybrzeże’.  W XVI w. ta forma została zapożyczona przez Francuzów w postaci plag w znaczeniu ‚niski, piaszczysty brzeg morza, jeziora, rzeki. Plaża z francuskiego przeszła do polszczyzny

Z kolei plażować i plażowanie to wyrazy, które nie mają odpowiedników w innych językach

Plażowanie jako zjawisko społeczne zostało zainicjowane w XIX wieku jako forma zdrowego trybu życia w formie wylegiwania się w skąpym stroju plażowym na rozgrzanym pisaku, zażywania kąpieli słonecznych, co miało stanowić środek profilaktyczny w leczeniu gruźlicy.

Monika Kaczor

Boccia

Szanowni Państwo, która z form jest poprawna: Integracyjne Mistrzostwa Polski w Boccie (czy: Boccię, Boccia), grały w boccie (czy -ę), utworzono sekcję bocci czy boccię, zawody w boccia?

Boccia to sportowa dyscyplina paraolimpijska wywodząca od włoskiej gry w bule – bocce. Gra polega na umieszczeniu w bezpośrednim sąsiedztwie kuli białej jak największej ilość kul innego koloru.
Nie ma powodów, dla których nie mielibyśmy odmieniać wyrazu boccia. Dla języka polskiego odmienianie rzeczowników obcego pochodzenia zakończonych na -a jest zupełnie naturalne, por.: ciabatta (Każdy, kto zastanawia się, jak zrobić ciabattę, musi wiedzieć, że ciasto na to pieczywo najlepiej wyrabiać hakiem miksera.), focaccia (Do focaccia pasują również oliwki, pomidorki koktajlowe, suszone, czy skarmelizowana cebula.), pizza (Startery to przekrój wytrawnych i słodkich smaków. Od zestawu trzech panuozzo, czyli kanapek w pieczywie z ciasta na pizzę z tatarem z suszonych pomidorów, tatarem wołowym i serem burratta, po karmelizowaną chałkę z ricottą i figą w miodzie czy krem z pomidorów z pesto.), tortilla (Jak zrobić chrypiącą torttilę?).
Jak więc odmieniać wyraz boccia?
M. boccia
D. boccii
C. boccii
B. boccię
N. boccią
Msc. boccii
W. boccio.

Monika Kaczor

 

Zaszufladkowano do kategorii Odmiana